In defence of மதி

படிக்க: இட்லிவடை பதிவு

மதி போடும் கார்ட்டூன்கள் கருணாநிதிக்கு இவ்வளவு கோபம் வரவழைக்கும் என்று எனக்குத் தெரியாது. நான் முரசொலி படிப்பதே இல்லை.

சில தினங்களுக்குமுன் மதியுடன் அடுத்த புத்தக ப்ராஜெக்டைப் பற்றிப் பேசிக்கொண்டிருக்கும்போது முரசொலியில் வந்திருந்த ஒரு கட்டுரையை என்னிடம் காண்பித்தார். அதில் மதியின் கார்ட்டூன் ஒன்றைக் குறிப்பிட்டு, அதன்கீழ் மதியைத் தரக்குறைவாக விமரிசித்து எழுதப்பட்டிருந்தது. அந்தக் கார்ட்டூன் இதுதான்.



பார்த்தவுடனேயே சிரிப்பை வரவழைத்த கார்ட்டூன் இது. இதைப்போல பல கார்ட்டூன்களை மதி வரைந்துள்ளார். இன்றைய ஆட்சியாளரான கருணாநிதிதான் இதில் பல கார்ட்டூன்களுக்குத் தீனி. உதாரணமாக ‘உளியின் ஓசை’ படத்துக்கு சிறந்த வசனத்துக்கான விருது கருணாநிதிக்குத் தரப்பட்டபோது அந்த விழாவுக்கும் கருணாநிதியே தலைமை தாங்கி விருதுகளைத் தருவார் என்று அறிவிக்கப்பட்டிருந்தது. (கார்ட்டூன் தினமணி தளத்தில் இருக்கும். இப்போது தேடி எடுக்க நேரமில்லை.) அப்போது அவரவர் ட்விட்டர், ப்லாகர் என்று எல்லா இடங்களிலும் கேலி பேசியிருந்தனர். ஆனால் மதி அநாயாசமாக ஒரு கார்ட்டூன் போட்டிருந்தார். இரண்டு பேர் பேசிக்கொள்வதாக வரும். ஒருவர் சொல்வார்: “அதாங்க எனக்கும் புரியலை. இவரே விருதை மேலே தூக்கிப்போட்டு கேட்ச் பிடிச்சுப்பாரா?” மாய்ந்து மாய்ந்து பக்கம் பக்கமாக எழுதுவதைவிட சிறப்பானதில்லையா இந்தக் கார்ட்டூன்? இதைவிட நச்சென்று இந்த வெட்கக்கேடான விஷயத்தை எப்படி வெளிப்படுத்துவது?

ஆங்கிலத்தில் propriety என்றொரு சொல் உண்டு. தமிழ் விக்‌ஷனரி இதற்கு “ஒழுங்கு முறை; ஒழுங்குமுறை; தகுதி; நேர்மை; பொருத்தமுடைமை; பொருத்தம்; முறைமை; நியாயம்” போன்ற சொற்களை முன்வைக்கிறது. சரியான ஒழுக்கநடத்தை என்று வைத்துக்கொள்வோம். தானே நடத்தும் ஒரு போட்டியில், தானே நடுவராக இருக்கும் ஒரு போட்டியில் தனது படைப்பாக்கம் அல்லது தன் உறவினர்களின் படைப்பாக்கத்தை விண்ணப்பிப்பது பொதுவாக ஒழுக்கநடத்தையில் சேராது. அதேபோல, நடுவுநிலைமையுடன் தேர்ந்தெடுக்கப்படாது, நடுவர்கள் மனத்தில் அச்சம் நிலவலாம் என்றால் அந்த நிலையில் ஒரு சில போட்டிகளில் பங்கெடுக்கக்கூடாது என்பதும் ஒழுக்கநடத்தை என்பதற்குள்ளாக வரும்.

உளியின் ஓசை சிறந்த படமாக இருந்தாலுமே, அதன் வசனங்கள் உலக மகாத் திறமையுடன் உருவாக்கப்பட்டிருந்தாலுமே, கருணாநிதி முதல்வராக இருக்கும் காலகட்டத்தில் அந்தப் படம் வசனம் என்ற பிரிவில் போட்டியில் அனுமதிக்கப்பட்டிருக்கவே கூடாது. கருணாநிதியாகவே முன்வந்து அதனை திரும்பப் பெற்றிருக்கவேண்டும். ஆனால் அதையும் தாண்டி அந்தப் படம் வசனத்துக்காக முதல் பரிசு பெறுகிறது. அதற்கான விழாவுக்கு கருணாநிதியே தலைமை தாங்கி பரிசளிக்கிறார். எல்லாவித ஒழுக்கநடத்தை விதிகளின்படியும் இது கேலிக்கூத்து என்பதைத் தவிர வேறு என்ன? அண்ணா விருதை நிறுவி, அதை முதலில் கருணாநிதிக்குத் தருவது. ஒரு ஆண்டில் பலமுறை சினிமாக் காரிகளை பயமுறுத்தி ஜல்சா டான்ஸ் வைத்து நிகழ்ச்சி நடத்தி அதனை கலைஞர் தொலைக்காட்சியில் exclusive-ஆகக் காண்பிப்பது. இப்படி அனைத்துவிதமான நாகரிக வரைமுறைகளையும் மீறி நடந்துகொள்கிறார் இன்றைய முதல்வர் கருணாநிதி.

அதை இன்று மனச்சாட்சிக்குக் குறை இல்லாமல் சரியாகக் கண்டிப்பவர் மதி ஒருவர் மட்டுமே. அவர் சார்ந்திருக்கும் கார்ட்டூன் என்ற ஊடகம் இந்த சுதந்தரத்தை அவருக்குத் தருகிறது.

மேற்சென்று இடித்தற் பொருட்டு நட்புகள் இல்லாதபோது, அனைவருமே ஜால்ராக்களாக மாறிவிட்டபோது, ஊடகங்கள் செய்யவேண்டிய பணி அல்லவா இது?

மதி ஜெயலலிதாவை கேலி செய்துள்ளாரா என்று கேட்கும் முரசொலி, மதியின் கார்ட்டூன்களை முழுவதுமாகப் பார்த்ததில்லை என்றே தோன்றுகிறது. சம்பந்தப்பட்டவர் எனக்கு முகவரி அளித்தால் மதியின் கார்ட்டூன்கள் அடங்கிய முழு செட்டையும் அவருக்குப் பரிசாக அளிக்க விரும்புகிறேன். அவரே பார்த்துத் தெரிந்துகொள்ளலாம்.

மதியின் மற்றொரு கார்ட்டூன். ஒரு சாமியார் ஜெயிலுக்கு உள்ளே வருகிறார். அங்கே உள்ளே இருக்கும் குற்றவாளி அந்தச் சாமியாரிடம் சொல்கிறார்: “சாமி, விடுதலை ஆனதும் நேர உங்ககிட்ட வந்துதான் ஆசீர்வாதம் வாங்கணும்னு இருந்தேன். நல்லவேளை, நீங்களே இங்க வந்துட்டீங்க!” இது பதிப்பான காலகட்டம் சங்கராச்சாரியார்கள் ஜெயிலில் இருந்த நேரம்.

முரசொலியில் மதிக்கு பூணூல் வரைந்து குடுமியெல்லாம் வைக்கப்பட்டு அழகு பார்க்கப்பட்டுள்ளது. அர்ச்சனை எப்போதும் உண்டு. ஆனால் இதையெல்லாம் மீறி, கருணாநிதி கொஞ்சம் இந்தக் கார்ட்டூன்களை உளமாற ஆராய்ந்து பார்த்தால் தன் இத்தனை ஆண்டுகாலப் பொது வாழ்க்கையில் எங்கெல்லாம் சறுக்கியிருக்கிறோம் என்பதைப் புரிந்துகொள்ளலாம்.

சரி, அடுத்து கஸ்டமரி விளம்பரங்கள். மதியின் அனைத்து கார்ட்டூன் தொகுப்புப் புத்தகங்களையும் வாங்க இங்கே செல்லவும்.