புத்தகக் காட்சி - சில கருத்துகள் - 1

வருட முதல் நாள் புத்தகக் காட்சிக்குச் சென்றபின், இன்றுதான் மீண்டும் சென்றேன். சனிக்கிழமை (நேற்று) கடுமையான கூட்டம் என்றார்கள். இன்றும் கிட்டத்தட்ட அதே அளவு கூட்டம்தான்.

ஒருவிதத்தில் இந்தக் கூட்டத்தைப் பார்க்க மலைப்பாக இருக்கிறது. அந்த அளவு கூட்டம் அரங்குக்குள் நுழையும்போது அவர்களில் பெரும்பாலானோருக்கு மூச்சு விட சிரமமாகத்தான் இருந்திருக்கும். வெண்டிலேஷன் போதாது. ஒரியண்ட் பிளாக்ஸ்வானில் நானும் சத்யாவும் சில புத்தகங்களைப் பார்த்துக்கொண்டிருந்தபோது ஒரு இளம்பெண் அப்படியே மயங்கிச் சரிந்துவிட்டார். மூளைக்குச் செல்லவேண்டிய ஆக்சிஜன் போதாமையால் என்று நினைக்கிறேன். அப்படியே கைத்தாங்கலாக அவரை வெளியே அழைத்துச் சென்றனர் அவருடன் கூடவந்தவர்கள்.

சின்னஞ்சிறு குழந்தைகள் பலருடன் கூட வந்தவர்கள் மிகவும் திண்டாடிப்போய்விட்டனர். மேலே உள்ள ஃபேன்கள் அளிக்கும் காற்று போதாது. கடைசி வரிசையில் சில ராட்சச பெடஸ்டல் ஃபேன்கள் வைக்கப்பட்டிருந்தன. அவற்றுக்கு அருகே பலர் உட்கார்ந்திருந்தனர். அதுதான் அவர்களுக்கு ஓரளவுக்கு ஆசுவாசம் அளித்தது.

கட்டுமானத்தின்போதே வெண்டிலேஷனை அடுத்தமுறை கவனமாகக் கையாளவேண்டும். பல இடங்களில் எக்ஸ்ஹாஸ்ட் ஃபேன்களை வைத்து உள்ளிருந்து காற்றை வெளியேற்றி, சுத்தமான காற்றை உள்ளே கொண்டுவருமாறு செய்யவேண்டும். சில இடங்களில் கடைகளில் எப்படி கடைக்காரர்கள் உட்கார்ந்திருந்தனர் என்றே ஆச்சரியமாக இருந்தது. சுற்றிச் சுற்றி வரும்போதே சில இடங்களில் வெக்கை தாங்க முடியவில்லை. இந்தக் குளிரடிக்கும் மார்கழி மாதத்தில்கூட அவ்வளவு கஷ்டம். டிசைனில் நிச்சயம் முன்னேற்றம் தேவை.

பெங்களூரு புத்தகக் காட்சியை நிச்சயம் சென்னைக்காரர்கள் ஒரு முன்மாதிரியாகக் கொள்ளவேண்டும். அங்கே இந்த அளவு கூட்டம் இல்லை, எனவே கூட்டம் இருந்திருந்தால் என்ன ஆகியிருக்கும்; அந்த இடம் தாங்கியிருக்குமா என்ற கேள்வி எழலாம். இருந்தாலும் இங்கே சில முன்னேற்றங்களைக் கட்டாயம் செய்யவேண்டும்.

1. பெங்களூரு தரத்தில் தரையில் சீரான கார்ப்பெட். இங்கு தரையில் பல வண்ணங்களில் (பாராவின் பாஷையில் குடுகுடுப்பைக்காரன் உடையைப் போல!) பச்சை, நீலம், சிகப்பு என்று தராதரம் இல்லாமல் பேட்ச் போடப்பட்டிருந்தது. பெங்களூருவில் தரையில் கார்ப்பெட் பிய்ந்து, சுருண்டு, போவோர் வருவோரையெல்லாம் தடுக்கியதாக நீங்கள் கேள்விப்பட்டிருக்கவே மாட்டீர்கள். ஆனால் சென்னையில் பல இடங்களில் மக்கள் தடுக்கியபடி சென்றுகொண்டிருந்தனர். யாரும் விழுந்துவிடக்கூடாதே என்று பயமாகவே இருந்தது.

2. எக்ஸ்ஹாஸ்ட் ஃபேன்கள்; நல்ல காற்றை உள்ளே நாலா பக்கங்களிலும் அனுப்பும்வகையில் டிசைன்.

3. டாய்லெட். இது வருடாவருடம் வாசகர்களின் எதிர்பார்ப்பு. இன்றுவரையில் விரும்பிய முன்னேற்றம் இல்லை. முக்கியமாக அரங்குக்கு வரும் பெண்கள் நிலை கஷ்டமே.

4. கேண்டீனில் கை கழுவ ஏற்பாடு செய்யப்பட்டிருந்த வசதிகள் படு மோசம். அடிப்படையில் மக்கள் கூட்டம் கூடும் இடங்களில் நீர் வசதி, கழிவுகளை வெளியேற்றும் வசதி மிக மிக முக்கியம். இல்லாவிட்டால் நோய்கள் பரவ வழி செய்யும்.

பலவித வசதிக் குறைவுகளுக்கு இடையிலும் கூட்டம் கூட்டமாக வந்து கொத்து கொத்தாகப் புத்தகங்களை வாங்கிச் செல்லும் மக்களுக்கு ஒரு மாபெரும் பூச்செண்டு! கடந்த சில ஆண்டுகளில் படிப்புப் பழக்கம் சென்னையில் மாபெரும் அளவு அதிகரித்திருக்கவேண்டும் என்றே நினைக்கிறேன்.

இந்த வார இறுதிக் கூட்டத்தைப் பார்க்கும்போது ஒன்று தோன்றுகிறது. நிச்சயம் சென்னையில் ஓர் ஆண்டில் இரண்டு புத்தகக் காட்சிகளை நடத்தலாம். ஜனவரியில் புனித ஜார்ஜ் பள்ளியில் பெரிய அளவில். ஜூன் மாதத்தில் ராயப்பேட்டை ஒய்.எம்.சி.ஏ மைதானத்தில் நடத்தலாமா? நிச்சயம் பெரிய அளவு வரவேற்பு இருக்கும் என்றே எனக்குத் தோன்றுகிறது. (ஜூலையில் நெய்வேலி, ஆகஸ்டில் ஈரோடு. இம்முறை ஜூன் இறுதியில் கோவை உலகத்தமிழ் செம்மொழி மாநாட்டுடன் சேர்ந்து கோவை புத்தகக் கண்காட்சியை நடத்தலாம் என்ற ஒரு திட்டம் பரிசீலனையில் இருப்பதாகவும் அறிகிறேன். அப்படியென்றால் சென்னையில் இந்த ஆண்டு மே கடைசியிலும் அடுத்த ஆண்டுமுதல் ஜூன் முதல் 15 நாள்களுக்குள்ளும் இருக்குமாறு செய்யலாம்.)

இந்த யோசனையை நான் பபாசிக்கு எழுத்துபூர்வமாக அனுப்பப்போகிறேன்.

(தொடரும்)