ஆயிரமாயிரம் ஆண்டுகள்

வெள்ளி மாலை செங்கை ஆழியானின் புத்தக வெளியீட்டுக்குச் சென்றிருந்தேன்.

விழா அழைப்பிதழில் குறிப்பிட்டிருந்த அனைவரும் வந்திருந்தனர். ஆசிரியர் குணராசாவைத் தவிர. யாழ்ப்பாணத்தில் இப்பொழுது கடும் போர் நடந்துகொண்டிருக்கிறது. தரைவழிப்பாதை மூடப்பட்டுவிட்டது. கப்பல் வழியாக அந்நிய நாட்டவர் மட்டுமே வெளியே செல்ல அனுமதிக்கப்படுகிறார்கள்.

திருப்பூர் கிருஷ்ணன், கவிஞர் பழமலய் இருவரும் புத்தகத்தில் உள்ள கதைகளைப் பற்றியும் ஈழத்தமிழ் சொல்லாடலைப் பற்றியும் மட்டுமே பேசினர். எஸ்.ராமகிருஷ்ணன் ஈழ இலக்கியம் தமிழகத்தில் அதிகம் தெரியப்படாமல் இருப்பதைப் பற்றி வருத்தத்துடன் பேசினார். "ஜன்னலைத் திறந்து வைத்தால் கடல் தெரிகிறது. கடல் வழியாக ஈழத்தில் விளக்கு எரிவது தெரிகிறது. ஆனால் இங்கு மக்கள் மனத்தை மூடிவைத்துள்ளனரே" என்றார். செங்கை ஆழியானுடைய தொகுப்பைப் பொருத்தவரையில் ராமகிருஷ்ணன் கூரிய விமரிசனத்தை முன்வைத்தார். "செ.யோகநாதன், செங்கை ஆழியான் போன்றவர்கள் வாழ்க்கை மீதான அவதானிப்புகளை வைக்கிறார்களே ஒழிய, அதன்மீதான விமரிசனங்களை வைப்பதில்லை. கூர்மையான அவதானிப்புகளை வைப்பதோடு எழுத்தாளனின் பணி முடிந்துபோய்விடுகிறது என்று எண்ணுபவர்கள்" என்றார்.

பத்மாவதி விவேகானந்தன் அகடெமிகலாக எதோ பேசினார். தலித் இலக்கியத்தின் தந்தை டேனியல் என்றும் இலங்கையில் மூன்று பெரும் பிரிவாக - முற்போக்கு, நற்போக்கு, பொழுதுபோக்கு - இலக்கியம் உள்ளது என்றும் கேள்விப்பட்டிருக்கிறேன், முற்போக்கு இலக்கியம் என்றால் அது நற்போக்கு இல்லையா என்று கேள்வி எழுப்பினார். (இதற்கு பின்னால் எஸ்.பொ பதில் சொன்னார்.)

காந்தளகம் சச்சிதானந்தன் குணராசாவை நன்கு தெரிந்தவர். அவர் குணராசாவைப் பற்றிப் பேசினார். சிங்கள ஆட்சியாளர்கள்மீது ஈழத்தமிழ் மக்களுக்கு பெருத்த அதிருப்தி இருந்த நேரத்தில் குணராசா போன்றவர்கள் அரசு நிர்வாகச் சேவையில் இருந்தனர் என்றும் அதனால் மிகவும் கவனமாக கம்பியில் நடப்பதைப்போன்ற நிலையில் இருக்கவேண்டியிருந்தது என்றும் சொன்னார். குணராசா நிலவரை (map) நிபுணர் என்றும் இன்றும் இலங்கையில் உள்ள பள்ளி மாணவர்கள் பயன்படுத்துவது குணராசா வரைந்து கொடுத்த நிலவரை படங்களே என்றும் சொன்னார்.

ஒருமுறை கி.வா.ஜகனாதன் ஈழ இலக்கியங்களுக்கு அடிக்குறிப்பு கொடுக்கவேண்டியுள்ளது என்று குறிப்பிட்டதை நினைவுகூர்ந்து அது ஈழ எழுத்தாளர்களை மிகவும் வருத்தமுறச் செய்தது என்றார். ஈழத்தமிழ் என்று தனியான தமிழ் ஒன்றும் இல்லை. ஈழத்தவர் பயன்படுத்தும் அத்தனை சொற்களும் பழந்தமிழ் அகராதிகளில் உள்ள சொற்கள்தான் என்றும் தமிழகத் தமிழர்கள்தாம் அந்தச் சொற்களை மறந்துபோய்விட்டனர் என்றும் சொன்னார். ('நுளம்பி' போன்ற சில சொற்களைப் பற்றிப் பேசும்போது சொன்னது.)

சங்க இலக்கியத்தில் இடம்பெற்றுள்ள 'ஈழத்து பூதந்தேவனார்' பற்றியும் ஆங்காங்கே சில விவாதங்கள் எழுந்தன.

காலம் அதிகமாகிவிட்டபடியாலே வைகைச்செல்வி, நிழல் திருநாவுக்கரசு ஆகியோர் 2 நிமிடங்களுக்குள் பேச்சை முடித்துக்கொள்ள வேண்டியிருந்தது.

பா.ரவிக்குமார் ஒருவர்தான் அரசியலைப் பற்றிப் பேசினார். செஞ்சோலைத் தாக்குதல், இலங்கை அரசு NGO அமைப்பின் ஊழியர்களை நெற்றிப்பொட்டில் துப்பாக்கி வைத்துக் கொன்றது, வேலுப்பிள்ளை பிரபாகரன் எவ்வளவு சாமர்த்தியமானவர், பிபிசி ஆனந்தி பிரபாகரனின் பேட்டியின்போது தமிழ்ச்செல்வனின் சாதியைப் பற்றி அடிக்கோடிட்டது, அதற்கு பிரபாகரனின் கோபமான பதில், இப்பொழுது நடக்கும் சண்டை 'இறுதிப் போர்' என்று பலவற்றைப் பற்றிப் பேசினார்.

முடிவில் எஸ்.பொ பேசும்போது "நற்போக்கு இலக்கியம் = முற்போக்கு இலக்கியம் - (கைலாசபதி + சிவத்தம்பி)" என்ற சமன்பாட்டையும் (is equal to, bracket என்று இதே வடிவில் சொன்னார்), டேனியல் தலித் இலக்கியத்தின் தந்தை கிடையாது, அவர் முன்னிறுத்தும் சாதிக்கு எதிராகத்தான் பல போராட்டங்கள் நடந்தன என்றும் சொன்னார். (எனக்கு டேனியல் எழுத்திலும் யாழ்ப்பாண சாதிப் பிரச்னைகளிலும் எந்தப் பரிச்சயமும் இல்லை, அதனால் என்ன சொல்லப்பட்டது என்பதைப் புரிந்துகொள்ளக்கூடிய நிலையில் நான் இல்லை.)

பலருக்கும் நன்றி அறிவித்தலுடன் விழா முடிவுற்றது.

விழா நடக்கும்போதே நான் பெற்ற புத்தகத்திலிருந்து பல கதைகளைப் படித்து முடிந்துவிட்டேன். முடிந்தால் புத்தகம் பற்றிய என் கருத்துகளை வரும் நாள்களில் எழுதுகிறேன்.

தமிழ்ப்பதிவுகள் இலக்கியம் ஈழம்