தமிழ் இணைய மாநாடும் தமிழ் வலைப்பதிவர்களும்

தமிழ் இணைய மாநாட்டில் நடந்த பல்வேறு குழப்பங்களுக்கு மத்தியில் மற்றுமொரு குழப்பம், தமிழ் வலைப்பதிவர் சிலர் தாங்கள் அவமதிக்கப்பட்டதாக நினைத்துப் பொங்கி எழுந்தது.

என் பார்வையில் அந்த வரலாற்றைப் பதிந்துவைக்கிறேன்.

மாநாட்டுக்கான கட்டுரைகளை ஏற்பது, மறுப்பது; அமர்வுகளை உருவாக்குவது; அமர்வுகளுக்கான தலைவர்களைத் தேர்ந்தெடுப்பது; யாரை எந்த அமர்வில் பேசவைப்பது, எந்த வரிசையில் பேசவைப்பது என்று முடிவு செய்வது; மாநாட்டுக் கட்டுரைகள் அடங்கிய மலரில் எந்தக் கட்டுரைகள் எந்த வரிசையில் வரவேண்டும் என்று தீர்மானிப்பது - அனைத்தும் பேராசிரியர் வாசு அரங்கநாதனின் தலைமையின்கீழ் இருந்த ஒரு குழுவின் பொறுப்பு. வாசு, அமெரிக்காவின் பென்சில்வேனியா பல்கலைக்கழகத்தில் பணியாற்றுபவர். (நான் அந்தக் குழுவில் இல்லை.)

கட்டுரைகள் தீர்மானிக்கப்பட்டு அமர்வுகளும் முடிவாயின. அந்த நேரத்தில் நான்கு அரங்குகளில் ஒரே நேரத்தில் நான்கு அமர்வுகள் நடைபெறும் என்று முடிவாகியிருக்கிறது. ஆனால் ஐந்தாவது ஓர் அரங்கு கிடைக்கும் என்றும் அந்த அரங்கில்தான் முகப்பரங்கச் சொற்பொழிவுகள் நடக்கும் என்றும் கடைசியில் முடிவாகியுள்ளது. முகப்பரங்கத்தில் பேச சில முக்கியஸ்தர்கள் பிரத்யேகமாக அழைக்கப்பட்டிருந்தனர். முகப்பரங்கச் சொற்பொழிவுக்குப் பின் அந்த அரங்கத்தின் என்ன செய்வது என்று யாரும் ஆரம்பத்தில் யோசிக்கவில்லை.

பின்னர் அந்த யோசனை திடீரென வர, உத்தமம் உறுப்பினர்கள் சிலர் இதுகுறித்து விவாதித்துள்ளனர். (அதில் நான் இல்லை.) முடிவான தீர்மானங்கள் ஏதும் இல்லாத நிலையில் அமெரிக்காவைச் சேர்ந்த ஆல்பர்ட் ஃபெர்னாண்டோ என்பவரிடமும் உத்தமம் நிர்வாகி ஒருவர் இதுபற்றிப் பேசியிருக்கிறார். அவர்களுக்கு இடையில் என்ன பேச்சு நடந்தது என்று எனக்குத் தெரியாது. ஆனால் ஃபெர்னாண்டோ, முகப்பரங்கத்தில் யாரைக் கொண்டு என்ன செய்வது என்பதுபற்றி விரிவாகத் திட்டமிட்டு, வலைப்பதிவர்கள் பலரைக் கலந்தாலோசித்து, ஒரு முழு நிகழ்வையே முடிவு செய்துள்ளார்.

இறுதிவரை, இந்த முடிவுபற்றி உத்தமம் அமைப்புக்குத் தகவல் ஏதும் செல்லவில்லை.

எனவே இந்த வலைப்பதிவர்களுக்கான அழைப்பிதழ், அடையாள அட்டை, தங்குமிடம் ஆகியவை எதுவும் முடிவாகவில்லை. (ஆனால் அடையாள அட்டைதான் பெரும் குழப்பம் என்றாகிவிட்டது என்று ஏற்கெனவே எழுதியிருந்தேன்.)

மாநாடு தொடங்கும்போது வாசுவுக்கு உதவியாளராக நான் போய்ச் சேர்ந்தேன். அவர் உருவாக்கிய மாநாட்டு நிகழ்ச்சி நிரலை வைத்துக்கொண்டு, அதில் தேவைப்படும் மாற்றங்களை அவரது மேற்பார்வையின்கீழ் செய்துதருவது; ஒவ்வொரு அரங்கத்தின் முன்னும் உள்ள கணினித் திரையில் அடுத்தடுத்து என்ன நிகழ்வுகள் நடக்கும் என்ற தகவலை அளிப்பது ஆகியவை என் வேலைகள்.

24 ஜூன் அன்று தமிழ் இணைய மாநாடு தொடங்கி மாலை நேரத்தில் சஞ்சய் காந்தி, ஓசை செல்லா இருவரும் என்னிடம் வந்தனர். ‘உத்தமம் அமைப்பு தமிழ் வலைப்பதிவாளர்களை அவமதிக்கிறது’ என்று கோபத்துடன் சொன்ன ஓசை செல்லா, இதுபற்றி பத்திரிகையாளர்களிடம் பேசப்போவதாகச் சொன்னார். எனக்குத் தலையும் புரியவில்லை, வாலும் புரியவில்லை. எதுவாக இருந்தாலும் வெங்கட்டிடமோ அல்லது வாசுவிடமோ பேசுமாறு கேட்டுக்கொண்டது ஞாபகம் இருக்கிறது. வெங்கட்தான் உத்தமத்தின் தலைவர்.

வாசு, வெங்கட் இருவருக்கும் இது பற்றி ஒன்றும் தெரியவில்லை. இதற்கிடையே மதுமிதா, திலகபாமா இருவரும் என்னிடம் பேசினர். அவர்களிடம் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக விவரங்களைத் திரட்டினேன். ஓரளவுக்குத் தகவல் திரட்டியபின் பிரச்னை என்ன என்று கொஞ்சமாகப் புரிந்தது. இதற்கிடையில் வலைப்பதிவர்கள், தகவல் தொழில்நுட்பத்துறை அமைச்சரிடம் பேசியுள்ளனர். அவரும் வெங்கட்டுக்குத் தகவல் தெரிவித்தார்.

பின் வாசுவின் அனுமதியுடன் நிகழ்ச்சி நிரலில் சில மாற்றங்களைச் செய்து, முகப்பரங்கில் இரு நாள்களில் சுமார் 5 மணி நேரம் இடம் கிடைக்குமாறு செய்தேன். அதற்குள்ளாக தினமலர் பத்திரிகைக்குத் தகவல் அளிக்கப்பட்டு அடுத்த நாள் அவர்கள் மகிழ்ச்சியுடன், இணைய மாநாட்டில் குழப்பம் என்று செய்தி எழுதிவிட்டனர்.

முதல் நாள் மாலையிலேயே சஞ்சய் காந்திக்கு மின்னஞ்சல் மூலம் தகவல் தெரிவிக்கப்பட்டு, அடுத்த இரு நாள்களும் மாலை வேளையில் வலைப்பதிவர்களுக்கு நேரம் ஒதுக்கப்பட்டது. கலந்துகொண்ட வலைப்பதிவர்கள் அனைவருக்கும் மாநாட்டு மலரும் தரப்பட்டது.

இந்தப் பிரச்னையை வலைப்பதிவர்கள் அமைதியுடன் எதிர்கொண்டிருக்கலாம். உணர்ச்சிவசப்படுவதால் பிரச்னைகள் தீரப்போவதில்லை. எந்த ஒரு நிகழ்ச்சியையும் நடத்துபவர்கள், யாரையும் அவமதிக்கவேண்டும் என்ற எண்ணத்துடன் நடந்துகொள்ளமாட்டார்கள்.

இங்கு முக்கியமான பாடம், உத்தமம் நிர்வாகக்குழுவினர் அடுத்த ஆண்டுகளில் என்ன செய்யக்கூடாது, எதைச் சரியாகச் செய்யவேண்டும் என்பதை institutionalise செய்யவேண்டும் என்பதே. நிர்வாகக் குழுவிலோ, மாநாட்டுக் குழுவிலோ மாற்றங்கள் இருந்தாலும் ஒரு அமைப்புக்கு என்று தனியான மெமரி தேவை.