மாரியம்மன் செடில்

மாரியம்மன் செடில் என்பது சில நூறு ஆண்டுகளாவாவது நாகையில் நடந்து வருவது என்று தெரிகிறது. இம்முறை சென்றபோது கோயில் எத்தனை பழமை வாய்ந்தது, யாரால் கட்டப்பட்டிருக்கும், செடில் எப்பொழுதிலிருந்து தொடங்கியிருக்கும் என்று கேட்டறிய முடியவில்லை.

கார்த்தவீரியனை கழுமரத்தில் ஏற்றியது பற்றிய கதை ஒன்று உண்டு. இது பார்ப்பன புராணங்களில் இல்லாத, தமிழ் சமூகத்தின் பழங்கதையாடல்களுள் ஒன்று. தவறாகக் கழுவில் ஏற்றப்பட்டுக் கொல்லப்பட்ட கார்த்தவீரியனை மாரியம்மன் காப்பாற்றுவதாகக் கதை செல்லும் என நினைக்கிறேன். (சின்ன வயதில் கேட்டதனால் மறந்து விட்டது.) அது தொடர்பாக ஏற்பட்ட ஒரு சடங்கு இந்த செடில் ஏற்றுவது என்று நினைக்கிறேன். (மாரியம்மன் தல வரலாறு பற்றிய புத்தகம் அறுசுவை பாபுவிடம் வாங்கி அனுப்புமாறு கேட்டிருக்கிறேன். கிடைத்தவுடன் அதை மேலும் அறிந்துகொண்டு எழுதுகிறேன்.)

கார்த்தவீரியன் தன் மனைவியருடன் செடில் நடப்பதைப் பார்வையிடுகிறார்.


செடில் மரம் என்பது ஆங்கில எழுத்தான "T" போன்று உள்ளது. நீல வண்ண பெயிண்டால் பூசப்பட்ட மரம். இதன் செங்குத்து மரம் தரையில் ஆழமான குழியில் நடப்பட்டுள்ளது. குறுக்குவெட்டில் உள்ள மரம், செங்குத்து மரத்தைச் சுற்றிச் சுழலும் வண்ணம் இரும்பால் ஆன சக்கரம் போன்ற அமைப்பின் வழியாக இணைக்கப்பட்டுள்ளது. குறுக்குவெட்டு மரத்தின் ஒருபக்கத்தில் மரச்சட்டகம் ஒன்று உள்ளது. இதை முன்பக்கம் என்று வைத்துக்கொள்வோம். இதில் காப்பு கட்டிய ஒருவர் ஏறி நிற்கிறார். இவர் பட்டுப் பாவாடை, பிரத்யேகமான அணிகலன்கள், தலைப்பாகை ஆகியவை அணிந்திருப்பார். செடிலுக்கென வேண்டுதல் செய்து செடிலில் ஏறுபவர்களை இவர்தான் பிடித்துக்கொள்வார். இந்தக் குறுக்குமரத்தின் பின்பக்கத்தில்தான் செடிலைச் சுற்றும் ஆள்கள் நிற்பார்கள்.

முந்தைய நாள்களில் - எனது சிறுவயதில், நான் செடிலில் ஏறிய சமயத்தில் கூட - ஒவ்வொருவருக்கும் மூன்று சுற்றுக்கள் கிடைத்தன. அப்பொழுதெல்லாம் ஆயிரத்துக்கும் குறைவானவர்களே வேண்டிக்கொண்டனர். இரவு தொடங்கும் செடில் அடுத்த நாள் விடிகாலைக்குள் முடிந்திருக்கும். பின் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக வேண்டுதல் செய்வோர் எண்ணிக்கை கூடக் கூட, ஒருவருக்கு ஒரு சுற்று என்று குறைத்து விட்டனர். பொதுவாக ஞாயிறு காலையில் தேர் நிலையிலிருந்து தொடங்கி, நான்கு வீதிகளிலும் சுற்றி விட்டு மாலையில் நிலையை வந்தடையும். அதற்குப் பின்னரே செடில் தொடங்கும்.

நாளடைவில் செடில் ஏறுவோர் எண்ணிக்கை இன்னமும் அதிகமாகவே, காலையிலேயே செடிலை ஆரம்பித்து விடுகின்றனர். அதற்குப் பின்னர்தான் இப்பொழுதெல்லாம் தேர் சுற்றத் தொடங்குகிறது. மாலையில் தேர் நிலைக்கு வந்தபிறகும் கூட செடில் தொடர்ந்து நடக்கிறது. திங்கள் விடிகாலை வரை செல்கிறது. சென்ற வருடம் 5,000க்கும் அதிகமானோர் செடில் வேண்டுதல் செய்திருந்தனர். இம்முறை 3,000 பேருக்கு மட்டும்தான் முன்கூட்டியே பதிவு செய்யும் வாய்ப்பு கொடுக்கப்பட்டுள்ளது. அதற்குமேல், நேரம் இருப்பதைப் பொறுத்து அங்கேயே சீட்டுகள் வாங்கி மேலே ஏற்றுவர்.

-*-

கார்த்தவீரியன், மாரியம்மன் இருவரிடமும் அனுமதி பெற்று இருவர் செடில் மரத்தில் ஏறும் தகுதி உடையவராகின்றனர். சுமார் ஆயிரம் சுற்றுகளுக்குப் பிறகு மேலே தொடர்ச்சியாக நின்று கொண்டிருப்பவருக்கு தலை சுற்றும், வாந்தி எடுக்கும். அவர் நாள் முழுதும் விரதமிருப்பார். அதுவும் சேர்ந்து தொல்லை கொடுக்கும். அதனால் ஆயிரம் சுற்றுகளுக்கு ஒருமுறை இருவரும் மாறி மாறி நிற்கின்றனர்.

செடில் மரத்தின் பின்பக்கத்தை மேலே தூக்கிவிடும்போது முன்பக்கம் கீழே இறங்குகிறது - ஒரு Seesawவைப் போல. அந்த நேரத்தில் வரிசை பிரகாரம் செடிலுக்கு நேர்ந்துவிட்ட குழந்தைகள் ஒப்படைக்கப்படுகிறார்கள். ஒருவர் கொடியசைக்க பின்பக்கத்தில் இருக்கும் ஆள்கள் கயிற்றின் மூலம் அதைக் கீழே இறக்க, செடிலின் முன்பக்கம் மேலே ஏறுகிறது.


முன்பக்கம் மேலே சென்றதும், பின்பக்கத்தை நான்கைந்து பேர் சுழற்றிச் சுற்றி வருகிறார்கள்.


அவர்கள் ஒரு முழு சுற்று சுற்றி வரும்போது எதிர்த்திசையில் இன்னமும் சிலர் நின்று ஓடிவருபவர்களைத் தடுத்து நிறுத்துகிறார்கள்.


அதைத் தொடர்ந்து மீண்டும் இந்த நான்கும் வரிசையாக நடைபெறுகிறது.

நூறு சுற்றுகளுக்கு ஒருமுறை செடில்மரத்தை இழுத்துச் சுற்றுபவர்கள் மாறுகிறார்கள்.

-*-

செடிலில் ஏறுபவர்கள் பெரும்பாலானோரும் சிறு குழந்தைகள்தான். ஆனால் சில வயதானவர்களும் ஏறுவது உண்டு. நாகபட்டினம் பகுதிகளில் சிறுகுழந்தைகளுக்கு உடம்பு சரியில்லை, உயிருக்கு ஆபத்து என்றால் அம்மன் உயிரைக் காப்பாற்றட்டும் என்று செடிலுக்கு வேண்டிக்கொள்வது வழக்கம். பொதுவாக மொட்டை அடிக்கிறேன், காவடி தூக்குகிறேன் என்று வெறும் பக்தியால் மட்டும் வேண்டிக்கொள்வதில்லை. மரண பயம் இருக்கும்போதுதான் இந்த வேண்டுதல் வருகிறது. இதைப்போலவே மற்றுமொரு வேண்டுதல் - பாடைக் காவடி.

மாரியம்மனுக்கு பால் காவடி எடுப்பதைப்போல சிலர் பாடைக் காவடியும் எடுப்பர். இங்கு வயது வித்தியாசம் இல்லையென்றாலும் பொதுவாகவே சிறு குழந்தைகள் சார்ந்த வேண்டுதல்தான் இதுவும். பாடை என்பது (பார்ப்பனரல்லாதோர்) இறந்தோரை ஊர்வலம் எடுத்துச் செல்லும் வண்டி.

மிகவும் மோசமான உடல்நிலையில் இருக்கும் சிறுவர்களின் பெற்றோர் பிள்ளை பிழைத்தெழுந்தால் பாடைக் காவடி எடுப்பதாக வேண்டிக்கொள்வர். அதன்படி செடில்/தேர் தினத்தன்று பாடை போல வடிவமைக்கப்பட்ட ஒரு வண்டியில் மஞ்சள் துணி அணிந்தவாறு அந்தக் குழந்தை படுத்துக்கொள்ள, அந்தப் பாடைக் காவடியை நான்கு வீதிகளிலும் இழுத்து வருவர்.

-*-

தேர், காவடி பற்றிய புகைப்படங்களை பின்வரும் பதிவில் எழுதுகிறேன். செடிலை விடியோப் படமாகவும் எடுத்திருக்கிறேன். அதை சற்று தொகுத்து மேலேற்றியதும் இங்கு சுட்டியைக் கொடுக்கிறேன்.

செடில் பற்றிய முந்தைய பதிவு